Zout, zouter, zoutst

Hey Nederland. Weer een week verder en na een lange reis zitten we weer in Huancayo.

De laatste week hebben we weer voldoende meegemaakt om over te schrijven. Het beste en mooiste was toch wel de zoutwoestijn. We hebben de zoutwoestijn bezocht via het stadje Uyuni dat aan de rand van de woestijn ligt. Vanuit LaPaz hebben we de nachtbus gepakt om daar te komen. Tot nu toe waren onze ervaringen met nachtbussen wel ok. Het waren niet de beste nachten maar goedkoop en prima te doen, maar de nachtbus naar Uyuni was een hel. We waren maar net op tijd op de busterminal en er was voor ons gereserveerd. Maar omdat we ¨zo laat waren¨ (we waren net op tijd), waren alleen de achterste plaatsen van de bus nog vrij, terwijl wij plaatsen in het midden hadden gereserveerd! We konden fluiten naar onze plaatsen in het midden van de bus.
Goed de plaatsen achterin de bus zijn nooit het meest confortabel, maar dit is in Peru geen ramp. De (redelijk bereden) wegen zijn in Peru namelijk van Nederlandse kwaliteit, echt heel erg goed onderhouden! Echter de wegen van Bolivia zijn behoorlijk anders... ze zijn soms geasfalteerd en soms niet. Eigenlijk maakt dat ook niks uit want kuilen zitten overal in de weg! We werden de gehele nacht van onze stoel opgelicht door de vele kuilen en stuiterden overal heen, niet de meest confortabele nacht dus.
S´ochtend om 6 uur zaten we verkleumt in de stad. Uyuni ligt namelijk in een woestijngebied en ´s nachts vriest het daar. De kou kwam al door de ramen van de bus heen dus daar waren we al koud geworden, maar buiten was het min 10/min 15. Dan wil je zo snel mogelijk naar een hostel, maar om 6 uur ´s ochtends zit alles dicht! Toen ze om 7 uur open gingen was alles wat we konden vinden vol! De enorme kou zorgde ervoor dat we voor de eerste keer verleid werden door een reisbureau straatverkoopster. Er worden veel reizen op straat verkocht, maar je moet heel erg oppassen, want soms zijn het oplichters! Ze bood ons een reis door de woestijn aan voor 3 dagen (dat wilden we ook) én een hostel voor de komende dag! Dat laatste gaf de doorslag, we wouden alles doen voor een hostel op dat moment! Toen bleek dat ze wel degelijk een kantoor had hebben we ons ingeschreven en konden we eindelijk warm worden in het hostel.

Van de geboekte reis hebben we absoluut geen spijt gehad, want het was een hele leuke excursie. Allereerst hadden we een hele leuke groep. 3 Engelse meiden en 2 Spaanse en een Boliviaanse gids. We moesten met z´n allen in een jeep (cuatro por cuatro). De zoutwoestijn was echt ongelovelijk groot en we hebben dus echt uren in de jeep doorgebracht.
De eerste dag reden we om 11 uur weg. Het eerste bezoek waren de zoutvlakten. 12 km2 alleen maar zout. Een wit landschap die vanuit de jeep op sneeuw leek maar wel degelijk zout was. Ontzettend appart. Op de zoutvlaktes hebben we lekker geluncht. Daarna zijn we doorgereden naar een hotel dat helemaal gebouwd was van zout! Muren, lampen, stoelen, tafels, bedden. We hebben lekker gekaart en gegeten en de volgende dag moesten we om 6 uur (in het donker!) weer op.
We reden de zoutvlaktes uit en gingen naar een aantal meren. We reden contstant door uitgestekte droge landschappen met overal vulkanen. De meren waren schitterend en vol met flamingo´s! Je hebt wel 3 soorten flamingo´s. Van wit tot knalroze, zo hebben we geleerd. De meren waren trouwens erg bijzonder vanwege de grote hoeveelheid ionen die deze meren bevatten. Ten eerste zat er natuurlijk zoutoplossingen in, Natrium en Chloor dus (geloof ik). Daarnaast heel veel zwavel en andere ¨troep¨ vanuit de vulkanen. Het gevolg was dat de meren ontzettend rare kleuren hadden. Eén meer noemen ze in bolivia ¨het meer van de kleuren¨ (laguna colorado) en dit meer is wereldwijd beroemd. De gids legde ons uit dat naarmate de wind harder waait het meer verandert van kleur door de ionen die het meer bevat. Als het hard waait, zoals toen het geval was, is al het water rood, maar bij minder wind kleurt het meer soms groen, of geel en natuurlijk blauw. Jammergenoeg moesten wij het doen met de kleur rood.
Die nacht sliepen we in een soort kloostergebouw. Weer lekker gekaart, gegeten en een wijntje gedronken en de volgende dag moesten we op om 4 uur. Dat was even moeilijk, niet alleen vanwege de tijd, maar vooral vanwege de kou!
Maar 2 uur later stonden we met zonsopkomst boven op een krater om te kijken naar geisers en gaten met bubbelend lava. Daarna hebben we een natuurlijk verwarmt zwavelmeer bezocht (stinkt ook). Wij hebben vanwege de buitentemperatuur (-5) maar niet gebadderd, ondanks dat het water 35-40 graden was. Er waren echter genoeg die-hards die gewoon even gingen badderen (vooral Israeliërs). Daarna hebben we nog een paar meren en bijzondere stenen bezocht. Als laatste hebben we een bezoekje gabracht aan een treinenbegraafplaats. Echt als klein kind zou je daar in de buurt moeten wonen. We hebben zeker 20 minuten door allerhande oude stoomlocomotieven heen geklauterd! Sommige waren wel 20m lang, echt mega machines.
Het mooiste was gewoon ook het totaalbeeld. De hele lange ritten door het landschap waren gewoon ongelovelijk bijzonder. Zo´n landschap zie je echt niet zomaar.
Goed bekijk de foto´s!

Goed nog even voor diegene die iets over de heksenmarkt wil weten in LaPaz. Het was niet echt bijzonder of spannend. Veel behekste beeldjes en dode lama´s en poema´s.

Tijdens het reizen hebben we heel veel mensen ontmoet en we kwamen tot de conclusie dat er vooral veel Engelsen, Nederlanders, Duitsers, Belgen, Oosterijkers, Zwitsers, Zweden, Denen uit Europa reizen. Verder kom je Canadezen, Israëliërs en Australiërs tegen die trouwens vaak alleen maar Engels kunnen, of zelf dat niet eens, en weinig voorbereid zijn. Veel reizigers klagen ook, ¨alweer Nederlanders¨ als je zegt dat je uit Nederland komt. Grappig is dat je nauwelijk Fransen, Italianen of Spanjaarden tegenkomt, terwijl het allemaal spaans talige landen zijn. En Fransen of Italianen leren ook flink veel Spaans op de middelbare school. Als we Franstalige mensen tegenkwamen, kwamen ze vaak van Sint Maarten of België. De spanjaarden die mee waren op de trip in de zoutwoestijn legden ons uit dat het voor veel Spanjaarden eigenlijk niet te betalen valt om naar Zuid-Amerika te gaan. Zuid Europa is dus een stuk armer dan Noord Europa. Ook kom je nauwelijks mensen uit de VS tegen om (waarschijnlijk?) dezelfde reden. Israëliërs waren er echter in overvloed!? Eén Israëliër legde Rik uit dat ¨nu het ze niet lukt de Palastijnen te overwinnen en de Amerikanen er zo´n zooite van maken in het Midden Oosten, ze hun prioriteiten hebben verplaatst en proberen Zuid Amerika te veroveren¨.

Goed, we wouden jullie deze manier van kijken naar economische status van landen niet onthouden.

De volgende keer weer meer!

Groetjes kusjes van Rikkert en Mariëtte