drukte voor de reis

Weer een berichtje uit Lima deze keer. We zijn immiddels begonnen aan onze eerste rondreis door Zuid-Amerika. Ja, Zuid-Amerika, want we blijven niet in Peru. We gaan afreizen naar het zuiden van Peru om daar de grens over te gaan naar Bolivia. In Peru bezoeken we eerst Arequipa en Puno, waarbij we één van de dieptste dalen van de wereld bezichtigen in de buurt van Arequipa en het titikaka-meer aandoen, het hoogste of grootste bergmeer van de wereld. Daarna bezoeken we in Bolivia de hoofdstad La Paz en daarna de grote zoutwoestijn in het westen van Boliva en Noorden van Chili. De verhalen over hoe de reis echt verloopt lezen jullie natuurlijk hier.
Deze hele reis ondernemen we omdat we de grens over moeten om ons (toeristen)visum met nog eens 3 maanden te verlengen. En dat betekent dat we nu op de helft zitten van onze tijd hier!

Deze week was een week van afsluiting, werk overgeven, nieuwe dingen voorbereiden en in ieder geval veels te veel regelen... druk druk! Rikkert heeft dinsdag bij de boekhandel catalogussen gehaald zodat Viktor en de leraren daaruit een boekenlijst te kunnen opstellen met boeken die ze willen kopen voor de bieb. Eén boekhandel wou echter wel zijn catalogussen voor het einde van de week terug! Dat vereiste dus weer wat kopieren vooruit, omdat de leraren niet voor zaterdag zouden kunnen vergaderen.
Mariette werd op woensdag vlak voor de middaglessen gebeld door de fam. Van der Ploeg dat CEIDHU (een organisatie waar we straks wat meer mee gaan werken) hun eerste vergadering had verzet naar vanmiddag 5u. Tenminste de directrice had de gehele staf om half 5 uitgenodigd zodat we om 5u konden beginnen. Het was dus belangrijk om niet later dan 5u te komen. We hadden de kinderen ook beloofd om die woensdagmiddag naar het internetcafé te gaan om te mailen met de margrietschool. Daarnaast was Rachel nog niet terug uit Ayocucho en gaven we dus al met z´n tweëen les in plaats van met z´n drieëen! Nu Mariëtte moest echt aanwezig zijn, dus hebben we het lesgeven eerder beëindigd en is Rikkert alleen naar het internetcafé geweest.
Woensdag was zowiezo een rotdag! Ten eerste waren we de catalogussen vergeten mee te nemen, zodat we halverwege de dag heel snel heen en weer moesten om die te thuis op te halen. Toen was de vergadering verzet en ´s avonds was er ineens geen stroom! Mariette was nog op vergadering en Rikkert dacht dat het een ´normale uitval´ was. Eén keer in de zoveel tijd valt namenlijk voor een deel van de stad even de stroom uit en dan moet je gewoon even wachten. Uit het raam zag Rikkert echter dat de rest van het blok wel stroom had! En de rest van onze flat ook! Het was alleen ons appartement! Dus heeft Rik gezocht naar de hoofdschakelaar, want ze kennen hier geen stoppenkast. Daar bleek in eerste instantie niks mis mee... De familie van der Ploeg was ook op de vergadering bij Mariette dus ging Rik daar maar even heen om om hulp te vragen. Natuurlijk als toen Rik aankwam, was de vergadering net afgelopen en zo liep hij dus net iedereen mis. Uiteindelijk de fam. van der Ploeg maar gebeld en die zijn gelukkig direct langsgekomen. Zodoende heeft Rikkert voor het eerst een ´stop´ zien worden vervangen in Peru. Een stop is hier niks anders dan een draadje van koper die tussen twee schroeven gemonteerd zat in de hoofdschakelaar. Je kon de schakelaar wel naar beneden doen, maar dan nog stond op een deel van het metaal vlak boven de hoofdschakelaar hoogspanning... leuk!?
Op vrijdag hebben Mariette en ik pannekoeken gebakken met de moeders van de kinderen waar we les aan geven. Niños is bezig een bakkerij op te zetten om de moeders een baan te kunnen geven, of te leren, of in ieder geval iets te doen te geven. Omdat Rachel één keer pannekoeken had gebakken voor de directrice van niños wilden de mamma´s heel graag pannekoeken leren bakken! Harstikke leuk! en pannekoeken bakken dat kan iedereen leren natuurlijk. Je had de gespannen gezichten van te voren moeten zien!! ¨We gaan brood bakken zoals in Nederland¨. Het woord ¨pan¨ betekend in het spaans namenlijk ¨brood¨. En pannekoeken is voor peruanen dus iets met het woord brood! Dus ik antwoorden: ¨nee pan betekend in het Nederlands ¨sartén (koekepan)¨ Nou dat kwam er niet meer in! Na het drie keer uitgelegd te hebben hebben we ons erbij neergelegd dat de pannekoek het brood van Nederland is voor Peruanen. Ze vonden het in ieder geval heerlijk!
Ander leuk feitje over vergaderingen in Peru. Isabel was vrijdag ook een kijkje aan het nemen in de bakkerij. Ineens zegt ze om 4.10u: ¨ik heb om 4u een vergadering van de regionale overheid dus ik moet nu gaan¨. Dan denk je die heeft haast, toch? Nee hoor! uitgebreid afscheidnemen van de moeders, een toespraakje houden (dat doen formele mensen hier de gehele tijd) en daarna uitgebreid vragen beantwoorden (?). Uiteindelijk was ze om 4.50u vertrokken!?
Dat noemen ze hier 4.00u hora peruana (dus plus het peruaanse uurtje).

Bueno ¡nada más ahora!

Groetjes en tot binnenkort uit Arequipa!