twee weken Brazil!!!

Hoi allemaal!

Daar zit ik dan in Brazilie in het hostel met 'dont worry, be happy" op de achtergrond eindelijk een nieuwe blog te typen. Mijn reis hier in Brazil zit er alweer bijna op en ik heb zoveel gedaan dat het nog lastig wordt het allemaal op te schrijven. Maar juist door die drukte heb ik niet eerder de tijd gehad om een verslag te maken. Maar goed hier gaan we dan...

Vanuit Parimaribo vlogen we ongeveer twee weken geleden naar Belem. Dit is de enige plaats in Brazil waar Surinam airlines naartoe vliegt. Een drukke stad met mooie en lelijke plekken en vriendelijke mensen.
Net als het hostel; We hadden een hostel kamer met krakkemikkerig stapelbed, gaten in muur en plafon en een pershoutdeur maar ook een eigen badkamer een grote woonkamer met tv met engelstalige series als desperate houswives en erg vriendelijk personeel.
De stad was dus net zo. Een prachtige vlindertuin, een grote C&A, een oud fort met goed museum maar ook straten met vervallen huizen en wel weer erg vriendelijke mensen.
We hebben heerlijk gegeten bij een vrouwtje bij een kraamptje die alles voor ons uit de kast haalde.

Maar we keken ook uit naar Rio! Na twee dagen Belem vlogen we daar dan ook heen. Maar wat een domper. Komen we niet aan in een zonnig Rio de Janeiro maar in een grijze verregende stad met rijen file...

Gelukkig! Na een nacht slapen begon de zon te schijnen en is niet meer weg gegaan. We hebben heerlijk zonnige dagen gehad!

De eerste dag hebben we het centrum Lapa bezocht. Daar vindt je een moderne katadraal die vanaf de buitenkant nog het meeste weg heeft van een fabriekshal in de vorm van een piramide. Van binnen zie je prachtig glas in lood en ik moet toegeven dat het best een indrukwekkend gebouw is. Toch doe je mij meer plezier met een oude kathedraal of de "moderne" Sagrada Familia in Barcelona.
De hele middag hebben we verder doorgebracht in het nationale historisch museum met een hoop geschiedenis.

Dag 2 bestond uit een bezoek aan Jezus. HET bekende beeld van Rio de Janeiro. Je komt bij het beeld door een treintje naar boven te nemen. Dit is een soort achtbaanervaring waarbij je alleen langzaam naar boven klimt maar niet naar beneden vliegt..
Maar aangekomen bij het beeld konden we genieten van het beeld en prachtige uitzichten. Het beeld zelf viel mij wat tegen omdat ik in Sri Lanka toch zeker 1 groter Boedha beeld heb gezien en dit beeld zo goed zichtbaar is vanuit de stad.
De weg naar beneden ging helaas niet sneller dan de weg omhoog dus zijn we halverwege uitgestapt om wat door de natuur te wandelen. Na ongeveer 2 uur kwamen we bij de rand van de stad en hebben we met de bus alsnog de achtbaanervaring afgerond. Met een verbluffende snelheid slingerden we door pitoreske straatjes naar beneden.

Dag 3 bedroeg de andere "must-see" van Rio: het Suikerbrood. Dit is een berg in de vorm van Turks suikerbrood waar je komt met de kabelbaan waarin James Bond in een van zijn films in gevecht is met ijzerkaak. (gaat er een lichtje branden?)
Ook vanaf het suikerbrood heb je mooie uitzichten en je kan bovenop de berg genieten van een park met aapjes en ligstoelen..

Op de vierde dag gingen we (eindelijk) naar COPACABA om op dit strand te kijken naar COPOEIRA. Het was even zoeken maar aan het eind van strand stond het opeens helemaal vol met mensen in het wit en hoorde ik de capoeira muziek! Ik was vooral erg onder de indruk van een groep bejaarde vrouwen die nog steeds meedeed. Het ging natuurlijk niet mere zo soepel maar het was wel heel stoer. Vrouwtjes stonden met wandelstok en halfblind nog gewoon in de Roda!
Natuurlijk heb ik ook hele goede jonge spelers gezien en ook zeker wat inspiratie opgedaan.


Na Rio was het tijd om te onstpannen in de rust van de Illha Grande. Het grootste eiland voor de kust bij Rio. Nadat we zonder kleerscheuren en berovingen uit Rio waren gekomen was het wel jammer dat we een "normale" prijs moesten betalen voor de boot terwijl wij anderen de helft zagen betalen, maar juist ook omdat we zo goed de dagen doorgekomen zijn hebben we maar even hard gelachen!

Maar ontspannen was het wel op het eiland. De eerste dag hebben we gewoon lekker op het strand gelegen bij het dorpje. En savonds hebben we vis gegeten met onze voeten in het zand op het strand bij kaarslicht en onder een sterrenhemel.
De tweede dag besloten we iets actiever in te delen en met een 2-uur-durende wandeling een bounty strand aan de andere kant van het eiland te bezoeken. De 2 uur waren voor ons echter wel 3,5 uur maar het strand was gelukkig wat beloofd; paradijselijk. Onderweg kon je als eerste bonus lekker baden in een natuurlijk gevormde badplaats die vroeger werd gebruikt door de Portugezen. De tweede bonus was een bijzonder dier dat wij gespot hebben. Een soort aap-beer-iets. Hij zat heerlijk aan baadjes te peuzelen toen Marrit hem spotte en klom toen in een ongelovelijk langzaam tempo een boom in. Zo konden wij goed zijn gifgroene bladvormige staart zien die hem goed verborg tussen zijn omgeving. De laatste bonus kregen we de volgende dag; Spierpijn!
Gelukkig hadden we de laatste dag niet nog meer zware wandelingen gepland. Nee we zijn met een boottocht wezen snorkelen op mooie plekken op het eiland. Dit was erg gaaf. Het water is ontzettend helder en je kan op het eiland meters diep kijken. Ik heb blauw-gele zebravissen gezien, een soort kleine palingen en ook koraal en andere grijze vissen. Bovendien zat de boot vol jongeren en hebben we gelachten met een groep Braziliaanse, Duitse en Australische meiden.

En vandaag zit ik dus in Paraty. Onze laatste stop in Brazilie. Het is een oud koloniaal dorp dat vroeger op de goudroute lag. De huisjes zijn pitoresk wit geschilderd en er zitten hier veel kunsenaars. Ook zijn er overal festiviteiten vanwege de viering van de heilige vrouwe van remedie, de nationale onafhankelijksdag en de stichting van Paraty en... hou het maar eens bij!

Vanavond is er ook weer zo'n feest: een selectiewedstrijd voetbal voor de wereldbeker: Argentinie-Brazilie. Volgens de Belgisch-Braziliaanse buurman van het hostel zoiets als Belgie-Nederand of Nederland-Duitsland. Wij gaan het vanavond vast ook zien want we hebben een BBQ bij het hostel met all-you-can-eat-and-drink-caiparinhas. HET nationale drankje. En dan weer terug naar Suriname!

Heel veel liefs,

Mariette